دوبیتی شمارهٔ1

ببندم شال و میپوشم قدک را

بنازم گردش چرخ و فلک را

بگردم آب دریاها سراسر

بشویم هر دو دست بی نمک را

 دوبیتی شمارهٔ۲ 

تن محنت کشی دیرم خدایا

دل با غم خوشی دیرم خدایا

زشوق مسکن و داد غریبی

به سینه آتشی دیرم خدایا

دوبیتی شمارهٔ ۵۱

تویی آن شکرین لب یاسمین بر            

منم آن آتشین دل دیدگان تر

از آن ترسم که در آغوشم آیی                

گدازد آتشت بر آب شکر

دوبیتی شمارهٔ ۵۲

گلش در زیر سنبل سایه پرور              

نهال قامتش نخلی است نوبر

زعشق آن گل رعنا همه شب             

 چو بلبل ناله و افغان برآور

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۱

اگر آئی بجانت وانواجم             

وگر نائی به هجرانت گداجم

ته هر دردی که داری بر دلم نه                

بمیرم یا بسوجم یا بساجم

دوبیتی شمارهٔ ۱۰۲

الهی ار بواجم ور نواجم               

 ته دانی حاجتم را مو چه واجم

اگر بنوازیم حاجت روا بی                

وگر محروم سازی مو چه ساجم

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۱

مو آن آزردهٔ بی خانمانم                

 مو آن محنت نصیب سخت جانم

مو آن سرگشته خارم در بیابون              

که هر بادی وزد پیشش دوانم

دوبیتی شمارهٔ ۱۵۲

فلک کی بشنود آه و فغانم            

بهر گردش زند آتش بجانم

یک عمری بگذرانم با غم و درد               

بکام دل نگردد آسمانم

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۱

نصیب کس مبو درد دل مو            

که بسیاره غم بی‌حاصل مو

کسی بو از غم و دردم خبردار             

که دارد مشکلی چون مشکل مو

دوبیتی شمارهٔ ۲۰۲

نیا مطلق بکارم این دل مو             

بجز خونابه اش نه حاصل مو

داره در موسم گل جوش سودا             

چه پروایی کره اینجا دل مو

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۱

پریشان سنبلان پرتاب مکه              

خمارین نرگسان پرخواب مکه

براینی ته که دل از مابرینی              

برنیه روزگار اشتاب مکه

دوبیتی شمارهٔ ۲۵۲

به والله و به بالله و به تالله             

قسم بر آیهٔ نصر من الله

که دست از دامنت من بر ندارم              

اگر کشته شوم الحکم لله

دوبیتی شمارهٔ ۳۰۱

دلم بلبل صفت حیران گل بی            

درونم چون درخت پی بگل بی

خونابه بار دیرم ارغوان وار  

درخت نهله بارش خون دل بی

دوبیتی شمارهٔ ۳۰۲

قدم دایم ز بار غصه خم بی                

چو مو محنت کشی در دهر کم بی

مو هرگز از غم آزادی ندیرم                 

دل بی طالع مو کوه غم بی